De kersttafel is te klein, de jus is te dun, iemand is de wijn vergeten en de kaarsen passen nét niet bij elkaar. Er wordt gelachen, gemopperd, gekookt, opnieuw begonnen. En ergens tussen het zoeken naar schone glazen en het te hard branden van de oven ontstaat iets wat je op Instagram zelden ziet: een echte kerst.
De feestdagen zijn bij uitstek het moment waarop het perfecte plaatje ons lijkt te achtervolgen. Glanzende tafels, zorgvuldig gestylede interieurs, families die harmonieus lachen in bijpassende tinten beige. Maar hoe harder dat ideaal lonkt, hoe groter vaak het contrast met de werkelijkheid. En misschien is dat precies waar de schoonheid zit.
Rommelige kerstdagen zijn eerlijk. Ze laten zien hoe het leven écht is: een beetje chaotisch, soms ongemakkelijk, maar warm en levendig. De gesprekken lopen door elkaar, de planning schuift op en niemand weet meer precies wie wanneer arriveert. Juist in die ongepolijste momenten ontstaat verbinding. Niet omdat alles klopt, maar omdat niemand hoeft te doen alsof.
De kracht van imperfectie
Psychologen noemen het wel de kracht van imperfectie: wanneer verwachtingen losser worden, neemt stress af en ontstaat er ruimte voor plezier. Dat geldt ook voor kerst. Wie het perfecte menu loslaat, kan weer proeven. Wie accepteert dat niet iedereen even gezellig is, kan onverwacht geraakt worden door een goed gesprek. En wie de controle iets laat vieren, ontdekt dat tradities niet vastliggen, maar meebewegen.
Veel mensen kijken met de meeste warmte terug op de kerst die ‘anders liep’. De maaltijd die uitliep op pizza, omdat het hoofdgerecht mislukte. De avond waarop de muziek veel te hard stond en iedereen meezong, vals maar overtuigd. Of de kerst waarin niets gepland was en alles vanzelf gebeurde. Het zijn die herinneringen die blijven hangen, juist omdat ze niet vooraf zijn geregisseerd.
Ook cultureel gezien lijkt er iets te kantelen. Steeds meer mensen kiezen bewust voor eenvoud: minder gangen, minder verplichtingen, minder decoratie. Niet uit gebrek aan moeite, maar uit verlangen naar rust. Naar aandacht. Naar het besef dat samenzijn niet mooier wordt van perfectie, maar van aanwezigheid.
Misschien mogen we dit jaar dus iets minder ons best doen. De tafel hoeft niet Pinterest-waardig te zijn. De kerstboom mag scheef staan. En als het gesprek afdwaalt of de planning ontspoort, is dat geen falen, maar een teken dat het leeft.
Want uiteindelijk draait kerst niet om het plaatje, maar om het moment. En die momenten laten zich nu eenmaal niet stylen. Gelukkig maar.
Foto header via iStock, credits: Nastco
