Soms ga je weken niet uit, maar als je dán gaat… wil je dat het klopt. Dat het voelt alsof de nacht even van jou is. Tijdens het ADE-weekend was er zo’n avond – een die bleef hangen in appgroepen, backstage-fluisteringen en ochtendlucht. Patrón El Alto sloeg de handen ineen met het iconische Zum Barbarossa, en samen tilden ze het Amsterdamse nachtleven hoorbaar én voelbaar omhoog.
Bring Back Clubbing — maar dan echt
Achter de deuren van Zum Barbarossa verzamelde zich een select publiek: de mensen die je normaal alleen op dansvloeren na 03:00 ziet, of juist op plekken waar het licht altijd net wat mooier valt. Het was een ode aan hoe uitgaan ooit bedoeld was: elegant, ongehaast en een tikje mysterieus. Patrón El Alto speelde daarin de hoofdrol. Niet met grote gebaren, maar simpelweg door kwaliteit te laten spreken: geserveerd on the rocks, of als subtiel opgebouwde cocktail.
De tequila – gemaakt van 100% handgeselecteerde Blue Weber agave en tot vier jaar gerijpt – heeft iets zachts. Een soort fluwelen kick die je Old Fashioned moeiteloos een upgrade geeft.
Golden Hour, maar dan in clubvorm
Toen het Golden Hour de bar in een warme gloed zette, gebeurde dat soort moment waar iedereen later over begint: Monica Geuze stapte plots achter de draaitafels. Alsof ze het nooit anders had gedaan, tilde ze de energie omhoog zonder de finesse te verliezen. Spontaan, stijlvol, precies de juiste snaar.
Daar tussendoor bewogen drag queens Vanity Vickers, Poppy Alia en OMG Abby zich sierlijk door de ruimte. Gehuld in goud, met miniatuurflesjes Patrón El Alto in de hand, brachten ze glamour en vrijheid samen in één beweging. Ze deden wat goede drag altijd doet: de sfeer optillen naar een plek waar iedereen zich net even mooier, vrijer en losser voelt.
Een nacht die klopt van begin tot eind
DJ Ammé zette de toon, Edson Cesar en Ruben Michael namen over en hielden het tempo hoog. De dansvloer pulseerde, de bar glansde, en Zum Barbarossa voelde voor één nacht meer als een filmset dan een cocktailbar.
We don’t go out often, but when we do, we go all out.
Het werd de onuitgesproken tagline van de avond – en misschien wel van een nieuwe golf in de clubcultuur. Een nacht die bewees dat premium niet stijf hoeft te zijn, en dat elegantie prima samengaat met zweet, beats en een vleugje tequila.
