Kun je wel een recensie schrijven van een “pop-up” restaurant waar je op dinsdag de 20e oktober nog heerlijk hebt gegeten, en dat een dag later alweer verdwenen is? Sure ;-)
Het was voor één avond wellicht het meest exclusieve pop-up restaurant van Amsterdam. Ik heb het over restaurant ‘Rudi’s Sel de Mer’. En het pop-up karakter had alles te maken met het feit dat het nieuwe Cruise Schip van de Holland America Line, de Rotterdam VII, voor twee dagen in Amsterdam lag. Woensdag vertrok het voor de maiden voyage naar Fort Lauderdale, Florida. En wij kregen letterlijk een voorproefje van het al het culinaire ‘geweld’ dat Rudi en zijn twintig man sterke culinaire brigade normaal gesproken op zee serveert.
Nieuwsgierigheid
Eerst de disclaimer, want het was vooral nieuwsgierigheid die me dreef. Eigenlijk heb ik niets met cruises. Eerder het tegendeel: ik heb zo mijn bedenkingen bij het fenomeen cruisen. Vanwege de nog steeds zeer grote impact op het milieu. En vanwege de impact op de binnensteden van plaatsen als Venetië en Amsterdam. Steden die vaak wel de lasten hebben, maar relatief weinig lusten. Bijvoorbeeld omdat veel cruisegangers na een tourtje weer snel terug gaan naar het schip, alwaar het uitstekende all-inclusive diner weer op hen wacht. Het schip is doorgaans de main attraction, niet de steden die de cruise aandoet.
En dan ook het massale: 14 dagen bijna all-inclusive met ruim 2600 passagiers aan boord. Je moet ervan houden. Toegegeven er zijn voldoende verschillende restaurants en andere attracties aan boord om niet steeds dezelfde mensen tegen te komen, maar echt alleen ben je nooit… En het publiek lijkt vooral op leeftijd en zeer bemiddeld. Dat laatste wordt weer bevestigd door de aanwezigheid van een zeer luxe juwelierszaak aan boord…
En over smaak valt niet te twisten, de restaurants zijn chic ingericht en onderscheiden zich vooral van elkaar in het soort keuken. Tegelijkertijd wijken ze onvoldoende van elkaar af om e1cht heel anders te zijn. De basis is hetzelfde, maar dan steeds met een andere saus.
En de smaak en inrichting zal vooral Amerikanen aanspreken, de belangrijkste doelgroep van de cruise operators. Denk aan een soort Las Vegas-chic.
Zeer goed eten!
Tot zover het kritische deel. Dan nu de cognitieve dissonatie: want chef-kok Rudi Sodamin kan echt heel goed en fantasierijk koken. Watermelon Tuna Sashimi, Oysters on the Beach, een waanzinnige Steak Frites! Met als dessert ongelofelijk zachte en luchtige Salzburger Nockerl! Die laatste had ik nog niet eerder zo lekker gegeten. En geen lullige porties. (ook een beetje Amerikaans, inderdaad). En de service is zoals je zou verwachten op een cruise-ship: tot in de puntjes correct, zonder stijf te worden. En inspelend op de sfeer aan tafel.
Kortom, eten op hoog niveau. Je zou eigenlijk willen dat het altijd zo was dat als ze ergens in een haven lagen, je gewoon kon reserveren om mee te eten. Maar dat zal wel niet helemaal het model zijn. Maar misschien doen ze ook wel mini-cruises van twee of drie dagen…
