En dan ineens kom je na zo’n 2,5 uur rijden vanaf Rotterdam in een schattig idyllisch dorpje: Han-sur-Lesse in België, bij de imposante Grotten van Han. Het is rond lunchtijd en we checken in in Hotel Grenier des Grottes. Eerst lunchen, voordat we gaan doen waarvoor we zijn gekomen: Domaine des Grottes de Han ontdekken. Een korte wandeling brengt ons bij een restaurantje dat grenst aan een enorme (gave) speeltuin. Na de lunch lopen we terug naar een tramhalte waar we opgepikt worden door een geweldig 100-jaar oude trammetje die ons naar de ingang van de grotten van Han brengt.
Tram Grotten van Han
Deze grotten zijn ontdekt in 1817, precies twee eeuwen geleden. In de tussenliggende jaren – en nog steeds – zijn de grotten begaanbaar gemaakt voor het grote publiek. Ze doen bijna buitenaards aan, de kalkafzettingen en de uitgestrektheid van de zalen, gevormd door de rivier Lesse die de grotten volledig doorkruist. Adembenemend, met recht een van de mooiste grotten van Europa. De enorme kegelvormige afzettingen zijn ongelooflijk indrukwekkend. Eenmaal binnen is het fris, winter of zomer, maakt niet uit, er heerst een continue temperatuur van 13 graden. Het is er vochtig, en als er geen mensen zijn; donker, en dus de perfecte leefplaats voor vleermuizen. Helaas hebben we er maar twee gezien. Er zijn goede wandelpaden en trappen aangelegd en er is 2 kilometer aan galerijen waarin een schitterende kleur-, klank- en lichtspel te zien is. Onderweg horen en voelen we de druppels langs de kleurige kalkafzettingen vallen. Mystiek. De wandeling duurt ongeveer twee uur en wordt afgesloten met een kanonschot. Waarvan ik me natuurlijk weer gillend verrot schrok. Vroeger loste ze bij het verlaten een schot om zo geesten te verjagen, een traditie die natuurlijk te leuk is om niet voort te zetten. Buiten lopen we langzaam richting het hotel ondertussen genietend van de rust en de schitterende natuur.
’s Avonds een heerlijk diner in het hotel met uiteraard, de lokale zoetwatervis: de forel, met kop en staart op je bord. ’s Morgens vroeg op want er staat een vijf kilometer lange wandeling door het wildpark/ natuurreservaat én een avontuur, parcours speleo, op het menu. Het wildpark is het enige park in België waar je de Europese ‘big five’ kunt spotten: de wolf, de bruine beer, de lynx, de Europese bizon en de veelvraat. Wat een fantastisch mooie wandeling is dit. Onderweg komen we inderdaad de big five tegen, maar ook wilde paarden, zwijnen, rendieren, herten en prachtige vogels (als uilen en gieren). Het gebied telt twintig verschillende dieren die over het algemeen vrij rond lopen en leven in een natuurlijke habitat. En het park heeft een oppervlakte van 250 hectare. We lopen door dalen en over heuvels en ik geniet met volle teugen van de prachtige, groene serene omgeving met z’n bijzondere flora en fauna die kenmerkend blijkt te zijn voor kalkheuvels. Ik heb zelden zoveel kleuren groen op één oppervlak aan een stuk gezien. Onderweg komen we een loopbrug tegen die ons door de hoge dennen, over de verblijfplaats van de wasbeerhond leidt en een magnifiek uitzicht biedt over de droge vallei van de Lesse. 
Je kunt deze route ook per safaricar doen, die stopt bij bepaalde haltes en heeft een gids. Het enige is dat de open bus niet overal kan komen en je dus te voet net iets meer ziet. We lunchen bij de uitgang van de grotten in een leuk, authentiek restaurant. En dan! De kers op de taart: de spectaculaire parcours speleo! Ik hijs me in een rode overal, trek rubberlaarzen aan en bind een witte helm met een lichtje voorop vast onder mijn kin. Let’s go! Het speleo parcours brengt je naar nog meer grottenkamers waar je al kruipend en via touwen doorheen moet om bij de uitgang te komen. Op sommige stukken sta ik tot m’n scheenbenen in de modder (bedding van de Lesse) die me vastzuigt en andere keren is de ruimte zo laag en smal dat ik er alleen op handen en voeten doorheen kan. Via touwen trek ik me omhoog om vervolgens weer naar beneden te klauteren of te glijden. Dit is fun, dit is avontuur, dit móét je gedaan hebben. Het parcours loop/ kruip je in ongeveer een half uurtje, echt supervet om te doen. Je ervaart hoe het geweest zou moeten zijn toen ze de grotten net hadden ontdekt. Van mij had het parcours nog wel wat langer mogen duren, hilarisch. Zwaar onder modder komen we lachend de grot uitgeklauterd. Nog een keer!
Maar helaas, we moeten terug. Onder de indruk stappen we de auto in, de laatste restjes modder nog wegvegend. De grotten van Han, het wildpark en uiteraard het parcours, zijn een ontzettend leuke optie om als korte break te boeken. Het is toegankelijk voor iedereen, jong en oud. En in de buurt heb je genoeg dorpjes, bezienswaardigheden en leuke restaurants waar het goed toeven is. Een absolute must-do! Het totaalplaatje heeft niet voor niets drie sterren in Michelin’s Groene Gids.
