Bulgarije, een land van uitersten én genoeg te genieten, zo bleek, tijdens de korte roundtrip die ik daar deed. En die bracht mij van Noordwest-Bulgarije, de toegangspoort tot het westen met Sofia als hippe hoofdstad, naar Zuidwest-Bulgarije, de bergachtige streek met als hoogtepunt van mijn trip: Borovets. Waarschijnlijk ken jij Bulgarije van Sunny Beach; de badplaats met de witte zandstranden aan de Zwarte Zee. Ik kwam aan in freezing, besneeuwd Sofia. Het was ’s avonds en -8 graden, maar het voelde aan als -15.
Kocmoc, guilty pleasure #1
Bulgarije loopt een uur achter op Nederland. Het was donker toen ik aankwam, dus van Sofia genieten kon ik helaas nog niet. Wel werd mijn nieuwsgierigheid gewekt door hypermoderne gebouwen naast de grijze met graffiti bekladde flatgebouwen. Bagage lozen en op naar het award winning restaurant: Kocmoc (Cosmos). Dit restaurant bestaat pas anderhalf jaar en heeft vorig jaar al het befaamde lokale GoGuide Food & Drinks Award in de wacht gesleept. Een van de koks is getraind in De Liberijen in Nederland (dat zegt wat) en maakt uitzinnig creatieve gerechtjes. Ik kom binnen in een superhippe tent afgetopt met traditionele details en art. Deze combi geeft een warme, bijzondere sfeer. De eerste gerechtjes die op tafel komen, zijn een ware smaakexplosie. Diverse kleuren en smaken gemixt en bijzonder creatief op elkaar afgestemd, om nog maar te zwijgen over de nagerechtjes: de eerste guilty pleasures. De Bulgaarse roos kwam voorbij, de black moon en alles gemaakt van lokale ingrediënten. Kocmoc staat bekend om zijn epische cocktails waarvan de vegan cocktails, met zwarte peper, basilicum en venkel gemixt met gin en een lokale sterkedrank bijvoorbeeld, je doet vermoeden dat er ergens toch een hemel moet bestaan.
Sofia, rauwe romantiek
De volgende ochtend staat er een wandeling door Sofia op de agenda, op naar het ontbijt in Lefbar (Lef = bakker) in het hippe gedeelte van de stad. Het is koud, heel erg koud, met een strak blauwe lucht. Onderweg kijk ik mijn ogen uit, wat een stad, we komen langs idyllische stadparkjes waar toffe tweedehands en eigen gemaakte spullen worden verkocht. We zien enorme kathedralen met gouden daken, Trabantjes en luxe merken. Kriskras door elkaar. Eenmaal bij Lefbar krijg ik heerlijke, sterke koffie en een typisch lokaal Balkan-ontbijt met Turkse, Servische en Griekse invloeden. Bijvoorbeeld een soort lange, krokante snack gemaakt van bladerdeeg gevuld met ei en lokale kaas of met kaneel en appel. Ongelooflijk lekker. Alles wordt ter plekke vers gemaakt. Ingrediënten komen van de lokale boeren en zijn organisch. Je kunt er ook terecht voor lunch en je daily biologische/ organische boodschappen als yoghurt, wijn, kaas en muesli. Het is tijd deze hippe bakker te verlaten om verder te struinen. We lopen door smalle straatjes en krijgen een goed beeld van de rauwe romantiek die de stad biedt.
Een paar uurtjes later strijken we neer bij Sun Moon voor de lunch, een veganistische hotspot in het midden van centrum. Sun Moon bestaat uit drie gedeeltes, een restaurant, een winkel en een smoothie bar. In het winkeltje kun je heerlijke vegan delicatessen kopen en leuke cadeautjes. Een bijzonder leuke locatie met dito gerechten die leunen op traditionele smaakvolle Bulgaarse gerechten. Ook leuk voor in de zomer; ze hebben een tof straatterras. Veel tijd om verder te genieten, heb ik helaas niet. Onze chauffeur van Fox Rent, Zdravko, (aanradertje!) staat te wachten om mij naar Borovets te brengen, een rit van ongeveer anderhalf uur.
En wat voor rit, een soort kersje op je taart. Want het gebied is mooi, met bergen, vlakke, ruwe landschappen en dalen. We passeren dorpjes, watervalletjes, boeren, wegverkopers (vooral aardappelen) en rivieren. Totdat ineens voor ons de witte besneeuwde toppen van Borovets opduiken. Door het dichte bos rijden we omhoog naar ons Guesthouse The Finish Line, op een kleine 1.400 meter. We lopen snel een piste over, trappetje af naar het terras van het guesthouse, what a criminal pleasure: slapen midden op de piste!
The Finish Line
The Finish Line bestaat pas een jaar en is van bouwval omgetoverd tot een hip guesthouse dat midden op een rode piste staat. Gelijk vanuit je bed op je ski’s, de bergen af. Het eten is zoals je mag verwachten, lekker, wat zwaar wel. Wat niet erg is: na uren buiten spelen, gaat zwaar er wel in. The Finish Line telt drie studio’s die met een trap vanuit het restaurant te bereiken zijn. Het uitzicht door de grote raampartijen is magnifiek. Beneden in het restaurant wordt al bij het ontbijt de open haard aangestoken wat een aangename gevoel ‘van rode wijn en een berenvel’ geeft. De volgende ochtend staat er een skiles op het programma en onderzoek ik het gebied Borovets: de Unesco World Heritage: Rila National Park. De skiles wordt verzorgt door één van de eerste skischolen in het skigebied: Hunters Skischool. Een leuke club enthousiaste medewerkers. Hunters is zo’n all-in-one school, organiseren skisafari’s met snowscooters (super vet!), verhuren snowboards, ski’s, schoenen tot aan skikleding. En Borovets is goed geprijsd, skipassen zijn goedkoop (zo’n 17 euro per dag), het eten en drinken ook en de kwaliteit goed.
Skiën in Bulgarije
Het is belachelijk mooi weer en de ski-jas kan uit. De leraren van Hunters zijn geduldig, in voor een grapje, motiveren je en zien al snel je potentie. We gaan blauwe pistes af, groene en komen hilarisch in de clinch met rood. Na de simpele maar lekkere lunch op de piste is het tijd om naar boven te gaan, de Rila op, naar 2.500 meter hoogte met de gondola. Dit ritje duurt zo’n 25 minuten en geeft je breath taking uitzichten. Eenmaal boven is het goed insmeren want de zon brand genadeloos. Ook hier weer heerlijke groene, rode, blauwe en monstrueus zwarte pistes.
Einde middag word ik verwacht bij het Rila Hotel Spa & Pool aan de voet van de Rila, voor een massage, uitgebreid saunabezoek en een duik in hun subtropisch zwembad. Na een uur de Bulgarian Rose massage (tweede guilte pleasure)en een rondje sauna, loop ik naar boven naar The Terrace Lounge. Het trendy restaurant annex cocktailbar geeft een adembenemend uitzicht over de pistes en biedt goddelijke gerechten en cocktails (whisky sour is dé quilty one of all pleasures). De volgende ochtend gaan we weer met Hunters op skipad en aan het begin van de middag, moe en zonverbrand word ik teruggebracht naar Sofia waar laat in de avond mijn vliegtuig teruggaat naar Amsterdam. Volgend jaar weer!
De mensen in Bulgarije zijn vriendelijk en open. Altijd in voor een praatje en klaar om je te helpen met wat dan ook. Nog wat handige tips en weetjes:
- Neem altijd cash geld mee, zeker op de pistes. Menig berghut heeft geen pinapparaat.
- Ja is nee en nee is ja. Dus: schud je nee dan bedoel ja. Knik je ja dan bedoel je nee. Om hilarische misverstanden te voorkomen.
- Niet iedereen spreekt Engels, meer niet dan wel (inclusief de taxichauffeurs), en vooral niet in de berggebieden. Houd hier rekening mee.
- Vraag altijd eerst de prijs voordat je in de taxi stapt.
- Je kunt gemakkelijk in euro’s betalen en in lev, de originele valuta in Bulgarije. 1 euro is 1,96 lev. Gemakkelijkst is dus delen door de helft: 2 lev is 1 euro.
- Ga je in het weekend skiën in Borovets, houd dan rekening met soms lange wachttijden bij de liften.
